غروب ساحل

غروب ساحل می توانداز نظر تشبیه ،غروب زندگی فردی یا غروب امید فردی باشد. ولی به نظر من بدترین غروب ،غروب انقلاب است که ان شاالله همچین غروبی پیش نخواهد آمد تا انقلاب حضرت مهدی (عج)که همه ی انسانها را نجات خواهد داد.
ولی حال من می خواهم که غروب ساحل دریای جنوب و رود اروند و مجنون را برای شما وصف کنم. بچه ها از کار های روزانه برگشته و خسته از کار های خود و خوشحال از آنکه توانسته اند روز دیگری را بدون معصیت خدا پشت سر بگذارند، نا گهان بلند گوی پادگان  که در کنار ساحل است آنها را صدا کرده و می گوید که برای نماز مغرب آماده شوند و بچه ها نیز با اشتیاق بر کنار اروند رفته و آستین ها را بالا زده و با آب رودی که توانسته است غروبی دیگررا به رخ ساحل خود بکشد وضو می سازند. غروب ان روز که در ساحل اروند بوده است یا در ساحل مجنون باعث شده در دل بچه ها غروب نا امیدی از شهادت برود و طلوع امیدی به وقوع بپیوندد. بله درست حدس زدید امام (ره)دستور عملیات دیگری را داد و فرمانده ی گردان ،این خبر را در پایگاه به بچه ها داد.

این خبر باعث شد که بچه ها قیام کنندو نماز شکر به جای آورند.این طلوع امید که در دل بچه ها رخ داده بود نتیجه اش این بود که بچه ها نتوانند این طلوع را در غروب و غروب ساحل تحمل کنند.بچه ها در پوست خود نمی گنجند.بعضی از آنها که میدانند آخرین غروب ساحل را می بینندبه کنار ساحل رفته و به زندگی خود فکر می کنندو بعد از به یاد آوردن هر اتفاق ،سنگی را به آب می اندازند و بار ها این کار را انجام می دهند. و با این کار ها یک غروب ساحل دیگر در جبهه  های جنگ به پایان رسید.
روز بعدآن غروب که عملیات شروع شده و پس از چند روز که تمام شد ،غروب آن روز کسانی که به مهمانی خدا نرفتندو به شهادت نرسیدند تلاش می کنند تا همنشینان غروب ساحل را آماده ی لقائ ا... کنندتا به این وسیله سر خود را گرم کنند تا غصه ی شهید نشدن خود را نخورند.حال آنان که غروب ساحل دلشان را به طلوع تبدیل کرده اند یعنی به شهادت رسیده اند خود خوشحالندولی خانواده های خود را ناراحت کرده ،امید بچه هاشان رابه غروب رسانده اند.
اینبود گوشه ای از حال و هوای رزمندگان در غروب ساحل رود و جزیره ی مجنو ن که برایتان گفتم. وحال نتیجه می گیریم که بعضی ازغروب ها که برای ما غروب است ،برای صاحبان ادب و عرفان.طلوعی از مشرق است.!!!

                                                    
                                          نوشته  شده توسط حسن ک. نظری در تا ریخ 1376/3/5 
                                                                                                
                                                                                           یا محمد وعلی
                                                                                      بیت حسن ک.نظری(امُل جان)

نوشته شده توسط : حسن ک.نظری(امٌل جان)

نظرات دیگران [ نظر]